Dysydenci. Nieuleczalnie nieposłuszni

<p>Aleksander Podrabinek jako młody chłopak włącza się w ruch dysydencki. Odważnie demaskuje aparat represji i jego najokrutniejszą metodę &ndash; psychiatrię represyjną. Do dziś idzie drogą wolności jako niezależny dziennikarz i obrońca praw człowieka w Rosji.</p> <p>&nbsp;</p> <p style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10px;">Aleksander Podrabinek, buntując się przeciwko życiu na&nbsp;zasadach państwa sowieckiego, jako młody chłopak włącza się w&nbsp;ruch dysydencki. W&nbsp;samym jego centrum spotyka takie postaci jak Andriej Sacharow, Aleksander Sołżenicyn, Petro Hryhorenko, Aleksander Zinowjew. Opisuje akcje demokratyczne, odważnie demaskuje aparat represji i&nbsp;jego najokrutniejszą metodę &ndash; psychiatrię represyjną. Do&nbsp;dziś konsekwentnie i&nbsp;bezkompromisowo idzie drogą wolności jako niezależny dziennikarz i&nbsp;obrońca praw człowieka w&nbsp;Rosji.</p> <div style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 10px;"> <p>&bdquo;Ta historia ma sw&oacute;j ciąg dalszy, jest obecna, dzieje się na&nbsp;naszych oczach. Los Podrabinka to&nbsp;ilustracja fundamentalnego sporu: między ideologią kolektywizmu a&nbsp;cywilizacją judeochrześcijańską, w&nbsp;kt&oacute;rej człowiek stanowi podstawowy i&nbsp;najważniejszy punkt odniesienia&rdquo;.<br />(Z&nbsp;Przedmowy Mariusza Maszkiewicza)</p> <p>&bdquo;Zabawne &ndash; czas upływa, niby nasz kraj się zmienia, ale&nbsp;los nas nie rozpieszcza. Siedzę sobie w&nbsp;domu na&nbsp;Sokolnikach, piszę te słowa, a&nbsp;ironia losu sprawia, że&nbsp;w&nbsp;tym samym czasie na&nbsp;podw&oacute;rzu mojego&nbsp;domu znowu stoją dwa samochody bezpieki. Wszystko jak trzydzieści lat temu. Co najwyżej samochody mają trochę lepsze &ndash; już nie sałatowego koloru wołgi udające taks&oacute;wki, tylko wypasione bryki z&nbsp;przyciemnionymi szybami.<br />Moskwa, 2013&rdquo; (Aleksander Podrabinek, Dysydenci)</p> <p>Aleksander Podrabinek (ur. 1953) &ndash; rosyjski niezależny dziennikarz, działacz demokratyczny. Wsp&oacute;łzałożyciel Komisji Roboczej do&nbsp;Badań Wykorzystywania Psychiatrii do&nbsp;Cel&oacute;w Politycznych, autor książki Medycyna karna (1979). Z&nbsp;powodu działalności dysydenckiej dwukrotnie skazany (na&nbsp;5 lat zesłania w&nbsp;Ust&rsquo;-Nierze i&nbsp;3,5 roku łagr&oacute;w, karę odbywał w&nbsp;Jakucji). Po&nbsp;powrocie do&nbsp;Moskwy, założyciel i&nbsp;redaktor niezależnej gazety &bdquo;Ekspriess-Chronika&rdquo; (1987&ndash;2001), wsp&oacute;łtw&oacute;rca Stowarzyszenia Niezależnych Psychiatr&oacute;w (1989), redaktor naczelny Agencji Informacyjnej Obrony Praw Człowieka &bdquo;Prima&rdquo; (2000&ndash;09). Członek Federalnej Rady Politycznej Zjednoczonego Demokratycznego Ruchu &bdquo;Solidarność&rdquo;, dziennikarz Radia Swoboda. Mieszka w&nbsp;Moskwie.</p> </div>

Legimi.pl