Opowieści znad rzeki Hulan

<div class="simplebar-scroll-content" style="padding-right: 17px; margin-bottom: -34px;"> <div class="simplebar-content" style="padding-bottom: 17px; margin-right: -17px;"> <p>Xiao Hong (1911‒1942) to jedna z najbardziej utalentowanych i najprzekorniej wyrastających ponad swoje czasy pisarek chińskich. Jej życie (opisane przez tłumaczkę, Magdalenę Stoszek-Deng w posłowiu) było kr&oacute;tkie, nader burzliwie i przeważnie nieszczęśliwe, ratunkiem jednak okazywała się literatura. To za sprawą wyjątkowego &bdquo;zmysłu obserwacji i nieprzeciętnego pi&oacute;ra&rdquo; (Lu Xun), Xiao Hong zaskarbiła sobie przyjaźń i szacunek największych &oacute;wczesnych pisarzy chińskich. Pisała bez przerwy, do utraty sił i kosztem sił &ndash; powieści, opowiadania, eseje, wspomnienia. &bdquo;Opowieści znad rzeki Hulan&rdquo; są jednym z jej ostatnich ukończonych utwor&oacute;w. Mao Dun w przedmowie nazwał je &bdquo;poematem opisowym&rdquo;, &bdquo;kolorowym pejzażem&rdquo; i &bdquo;cyklem melancholijnych pieśni&rdquo;. Sięgając po oszczędną i liryczną&nbsp; narrację Xiao Hong udaje się w podr&oacute;ż w czasy dzieciństwa, buduje obraz zamkniętego świata rodzinnego domu, ale i miasteczka, w kt&oacute;rym czas się zatrzymał, cesarstwo na dobre nie upadło, a tym bardziej nie spustoszyła go jeszcze rewolucja komunistyczna. Są tu wspomnienia okrucieństwa i czułości, brakuje moralizatorstwa, jest za to uważne spojrzenie na człowieka i kierujące nim pobudki.</p> </div> </div> <p>&nbsp;</p>

Legimi.pl