Lokomotywa i inne wiersze dla dzieci

<p><em>Lokomotywa i inne wiersze dla dzieci</em> to lektura szkolna.</p> <p class="paragraph">O czym marzy Dyzio? Gdzie są okulary pana Hilarego? Dlaczego słowik spóźnia się na kolację?</p><p class="paragraph">Błyskotliwy humor z morałem to przepis na poetycki sukces — ponadczasowe utwory Juliana Tuwima zamieszczone w <em class="book-title">Lokomotywie i innych wierszach dla dzieci</em> wychowały kilka pokoleń Polaków i do dziś bawią nie tylko najmłodszych, ale także dorosłych.</p><p class="paragraph">Tomasz Trąbalski jest roztrzepanym słoniem, który ma „wszystko słoniowe — oprócz pamięci” — zapomina imion najbliższych (niekiedy nawet własnego!), umykają mu terminy umówionych spotkań, a jego orientacja w terenie również nie jest najlepsza. Roztargniony pan Hilary i jego historia związana z poszukiwaniem okularów to dowód na to, że najciemniej jest pod latarnią. Tymczasem w gniazdku na akacji roztrzęsiona pani Słowikowa niepokoi się o swego męża, pana Słowika, który już dawno temu powinien wrócić do domu na kolację. Wytworne potrawy na suto zastawionym stole zaczynają stygnąć, a gospodarza nadal nie ma… W wierszach <em class="book-title">Okulary</em>, <em class="book-title">Słoń Trąbalski</em> i <em class="book-title">Spóźniony słowik</em> Tuwim w żartobliwy sposób opisuje ludzkie słabostki.</p><p class="paragraph">Dyzio Marzyciel to kolejny bohater poezji Tuwima i — jak dowiadujemy się z wiersza — miłośnik słodkości. Chłopiec leniuchuje na łące, oddaje się marzeniom i obserwuje niebo. Wszystkie chmurki wydają mu się być podobne do łakoci: obłoczki są jak waniliowy krem, różowe chmurki to lody malinowe…</p><p class="paragraph">W wierszu <em class="book-title">Abecadło</em> Tuwim w zabawny sposób opisuje perypetie wybranych literek, nadając mu jednocześnie charakter dydaktyczny. Za sprawą zręcznej gry słów i przypisania „bohaterom” cech typowych dla ludzi autorowi udało się stworzyć w zaledwie kilku wersach wciągającą fabułę.</p><p class="paragraph"><em class="book-title">Lokomotywa</em> to jeden z najbardziej rozpoznawalnych wierszy Tuwima. Jest wyrazem uznania dla postępu technicznego. Opisuje wygląd i mechanizmy działania potężnej maszyny, mogącej pomieścić wielu pasażerów. Autor wplata w tekst wyrazy dźwiękonaśladowcze, które pobudzają wyobraźnię czytelnika. Podobny zabieg zastosował w <em class="book-title">Ptasim radiu</em> — wierszu opisującym dyskusję ptaków zamieszkujących las, przeprowadzaną w trakcie audycji radiowej, która kończy się wielką kłótnią, przepychankami i interwencją ptasiej policji. W naradach zabierają głos przedstawiciele bardziej i mniej znanych gatunków, między innymi słowik, czubatka, gąska i jemiołuszka.</p><p class="paragraph">Wiersz <em class="book-title">Pstryk</em> to kolejny po <em class="book-title">Lokomotywie</em> utwór poruszający tematykę nowinek technologicznych i postępu cywilizacyjnego. Dzieci w prostych słowach dowiadują się z niego, czym jest prąd i skąd się bierze światło w domu.</p><p clas...

Legimi.pl