Ta Historia filozofii starożytnej, która począwszy od wydania piątego (1987) osiągnęła w pełni taką postać, ku jakiej zmierzaliśmy, jest owocem ponad trzydziestu lat badań naukowych i tyluż lat równolegle prowadzonej działalności dydaktycznej. Jej wcześniejszą postacią, swoistą próbą generalną, jednak tylko w pewnej ograniczonej mierze z powodów o charakterze dydaktycznym, była książka: Problemy myśli starożytnej (Problemi del pensiero antico, 2 tomy, Milano 1971-1973, Celuc). Później, między rokiem 1974 i początkiem 1979, została ona gruntownie przepracowana i uzupełniona oraz wydana w pięciu tomach, a w latach osiemdziesiątych stopniowo poprawiana, zaś w części dotyczącej Platona wręcz w całości napisana na nowo w wydaniu z 1987 roku. Tom trzeci dotyczy epoki hellenistycznej. Najpierw ukazuje postępujący upadek Akademii i Likejonu, a także upadek szkół wywodzących się od Sokratesa. Następnie rozpatruje systemy filozoficzne stworzone w duchu nowej epoki (epikureizm, stoicyzm, sceptycyzm i eklektyzm) oraz śledzi ich rozwój aż do końca ery pogańskiej.
gloria24.pl