<p>NA POCZĄTKU BYŁA KREW</p> <p>Dziwny zamach: </p> <p>Evie udaje się przeżyć próbę zabójstwa, do której dochodzi w jej własnym domu. Obok niej na podłodze w salonie leży martwy mężczyzna, którego nie zna. A w korytarzu siedzi nieruchomo śmiertelnie przerażona, milcząca ośmioletnia dziewczynka. </p> <p>Dziwne zaginięcie: </p> <p>Peter, cichy, przygnębiony, niepozorny mężczyzna, spłaca kredyt hipoteczny, podejmuje znaczną kwotę pieniędzy i ginie bez śladu. Półtora roku później daje znak życia: wysyła e-mail, wywołując tym reakcję łańcuchową. Następujące po sobie zdarzenia mają brutalne konsekwencje dla jego najbliższych. I dla niego samego. </p> <p>Dziwne życie: </p> <p>Mały Chris dorasta w ciemnym i ponurym domu, naznaczonym tragicznym wypadkiem: utonięciem jego siostry. Z czasem u chłopca rozwija się niezwykły stosunek do życia i śmierci. I do ludzi. Ale Chris uczy się zachowywać tak jak inni, by móc robić to, co lubi najbardziej: ZABIJAĆ.</p> <p> Thomas Enger wraca z "Księgą szubienic" – nowym, fascynującym thrillerem, w którym pogoń za zaginionym mężczyzną i pytania dotyczące losów młodej dziewczyny tworzą ramę niezwykłej, trzymającej w napięciu historii. Znajdziemy w niej kilka najbardziej niepokojących scen, jakie norweska literatura kryminalna ma do zaoferowania. </p> <p><strong>Fragment książki:</strong></p> <p><em>Drzwi do gabinetu ojca były zamknięte. Mały Chris zapukał, ale nie doczekał się odpowiedzi. Zapukał jeszcze raz – bo pod żadnym pozorem nie wolno mu było wejść do środka bez pukania – i pociągnął za klamkę. Drzwi otworzyły się.</em></p> <p><em>Stopy ojca nie dotykały podłogi. Wyglądał tak, jakby unosił się w powietrzu. Ze sznurem wokół szyi, który przyczepił do haka w suficie. Oczy miał zamknięte. Pod nim, nieco z boku, leżał przewrócony stołek. Na podłodze było mokro. Zapach przypomniał Małemu Chrisowi to, jak jego własne łóżko śmierdziało czasem o poranku.</em></p> <p><em>Pachniało również czymś innym.</em></p> <p><em>Czy ojciec zrobił kupę?</em></p> <p><em>Chłopiec postąpił krok naprzód, nie odrywając wzroku od ojca. Dziwnie się poczuł, widząc go z twarzą zupełnie pozbawioną koloru.</em></p> <p><em>Matka zawołała z kuchni:</em></p> <p><em>– Chodź, jedzenie stygnie!</em></p> <p><em>Mały Chris stał tak jeszcze przez chwilę. Nie był w stanie przestać patrzeć. Ale w końcu musiał się wycofać i wrócić, ponieważ matka zawołała go jeszcze raz.</em></p> <p><em>– Przyjdzie czy nie przyjdzie? – spytała, gdy chłopiec wszedł do kuchni.</em></p> <p><em>– Nie – odparł i usiadł.</em></p> <p><em>– Trudno – westchnęła, potrząsając głową. – Zjemy bez niego. Jak zwykle.</em></p> <p><em>Zaczął jeść. Paski wołowiny i ryż z warzywami. Smakowało całkiem nieźle.</em></p> <p><strong></strong></p> <p><strong>Thomas Enger</strong> (ur. 1973) jest z wykształcenia dziennikarzem i historykiem. Do czasu swojego głośnego debiutu literackiego w 2010 roku pracował w gazecie internetowej. Powieść kryminal...
Legimi.pl