<p>Budżet zadaniowy wprowadzony został w wielu krajach jako metoda usprawniania realizacji zadań publicznych. W większości państw Zachodnich rozważania nie koncentrują się wokół zasadności stosowania budżetu zadaniowego (gdyż jest to tam oczywiste), lecz dotyczą sposobu wykorzystania go do rzeczywistej poprawy alokacji środków publicznych.</p> <p>Choć w Polsce pierwsze prace nad wdrożeniem zadaniowego budżetu państwa podejmowane są od 2006 r., jego konstrukcja prawna jest dalece niedoskonała, a sposób jego realizacji wymaga istotnych zmian.</p> <p>Braki te są widoczne zwłaszcza na tle francuskich doświadczeń, co nie oznacza jednak, że we Francji zostały rozstrzygnięte wszystkie istotne kwestie (charakter niedookreślony ma m.in. odpowiedzialność zarządcza).</p> <p>Analizując poszczególne elementy budżetu w układzie zadaniowym w Polsce nie można uznać, że budżet zadaniowy został w Polsce właściwie wdrożony:</p> <p>- niezdefiniowany podmiot odpowiedzialny za realizację zadania,</p> <p>- w wielu przypadkach brak powiązania celów z miernikami i trudności w ich opracowywaniu,</p> <p>- oddolna procedura opracowywania budżetu w układzie zadaniowym,</p> <p>- brak informatycznego powiązania układu zadaniowego wydatków z układem tradycyjnym,</p> <p>- brak rzeczywistej kontroli efektywności i skuteczności wydatkowania środków publicznych.</p> <p>Trudno zatem oczekiwać, by w najbliższych latach budżet tradycyjny mógł zostać zastąpiony budżetem zadaniowym.</p> <p>Aby stało się to możliwe, konieczne jest dokonanie gruntownych zmian w zakresie metodologii jego opracowywania tak, by w wyniku wprowadzenia w Polsce budżetu zadaniowego w ujęciu prawnym możliwe było jego sprawne i bezkonfliktowe wykonywanie, uzyskiwanie rzetelnych informacji o efektach oraz ich rzeczywistej kontroli.</p> <p>Wobec powyższego w publikacji z jednej strony opisano teoretyczne aspekty budżetu zadaniowego, zaś z drugiej praktyczne problemy jego wdrażania.</p> <p> </p>
Legimi.pl