<p><span style="color: #737373; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Ta miłość nie miała prawa się zdarzyć…</span><br style="box-sizing: border-box; color: #737373; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;" /><span style="color: #737373; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Ingrid Stern, znakomita pływaczka i liderka Związku Niemieckich Dziewcząt, kocha Wielką Rzeszę – z wzajemnością. Kocha też zazdrośnie Franka Raubera – bez wzajemności. Frank Rauber to zdolny samouk i wynalazca, student Akademii Wojskowej, który założył esesmański mundur. Malka Freiman miała przed sobą wielką karierę primabaleriny. Kiedyś Malka tańczyła z miłości. Teraz tańczy, by przeżyć.</span><br style="box-sizing: border-box; color: #737373; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;" /><span style="color: #737373; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Losy tych trojga splotą się w przededniu drugiej wojny światowej. Jak zakończy się ich nieoczekiwane spotkanie w rodowej siedzibie Rauberów na Pomorzu?</span><br style="box-sizing: border-box; color: #737373; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;" /><span style="color: #737373; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 14px; background-color: #ffffff;">Tancereczka to fascynująca opowieść o miłości, dumie i strachu w czasach, które jednym odebrały prawo do życia, a innych wyniosły do rasy panów.</span></p>
Legimi.pl
<p> Ujmująca powieść wielkiego pisarza i podróżnika!</p> <p> Rosyjski zaborca bezlitośnie traktował wszystkie przejawy polskich buntów i woli niepodległości. Metodą walki z przeciwnikami cara była zsyłka na Syberię. Była to kara dotkliwa, bowiem tęsknota za krajem i najbliższymi rozrywała serce. Jednak czy życie Polaków na wygnaniu oznaczało jedynie udrękę i pewną śmierć?</p> <p> Porucznik Władysław Lis za udział w wojnie polsko-rosyjskiej w 1831 roku został wraz z żoną wywieziony na Syberię. Tam, w małej wiosce wśród prostych i uczciwych ludzi, znajduje swoje miejsce na ziemi. Uczy się od nich przetrwania pośród nieujarzmionej przyrody, dostrzegania jej rytmu i przemian. Surowa Syberia staje się jego domem, a dzika tajga żywicielką. Z czasem Polak swoimi czynami, uporem i pracowitością zyskuje przychylność rdzennej ludności syberyjskiej. Wzajemna sympatia przeradza się w wielką przyjaźń. Łączy ich wspólne pragnienie – wyzwolenie spod jarzma moskiewskiego.</p>
Legimi.pl
<p> Za sprawą K.R. Poppera metoda krytyczna stała się w XX wieku synonimem nie tylko metody naukowej, lecz w ogóle racjonalnego dyskursu.</p> <p> Idea metody krytycznej jest jednak ideą kontrowersyjną. Dla kontynuatorów myśli Hume’a jest ona nadal synonimem sceptycyzmu poznawczego. Dlatego deklaracja Poppera z lat 50. ubiegłego stulecia, iż od zawsze uważał siebie za realistę, wywołała konsternację nawet wśród jego najbardziej zagorzałych zwolenników. Czyż można być zwolennikiem krytycyzmu i zarazem realistą?</p> <p> Istnieje wszakże inna tradycja krytycyzmu mająca swe korzenie w myśli Sokratesa i Kanta. Jest ona drogą pośrednią pomiędzy niekrytycznym dogmatyzmem a hiperkrytycznym sceptycyzmem. Łączy ze sobą dwa przeciwne elementy: negatywną krytykę zasad z pozytywnym ich potwierdzeniem.</p> <p> Metoda krytyczna Poppera wyrasta z tradycji filozofii krytycznej Kanta. Nie jest jednak jej prostą kontynuacją, lecz rezultatem złożonego procesu. Był to proces krytycznej modyfikacji podstawowych pojęć i założeń filozofii Kanta, rozpoczęty przez J.F. Friesa i kontynuowany w jego szkole.</p> <p> Autor podejmuje się w obecnej pracy analizy tego złożonego procesu w celu pokazania zarówno intelektualnych związków Poppera z tą tradycją, jak i jego nowatorstwa.</p>
Legimi.pl
<p>Dążąca do niezależności Astrid von Bjornland raz w życiu poszła do klubu nocnego i uwiodła jego właściciela – Maura Bianchiego. Zrobiła to rozmyślnie. Chciała mieć dziecko i chciała, by jego ojcem był mężczyzna silny i odważny, umiejący w życiu zawalczyć o to, czego pragnie. Taki był Mauro. Astrid zamierzała wychować dziecko sama. Nie przewidziała jednak, że Mauro ją odnajdzie, a jej własne uczucia do niego okażą się tak gorące…</p>
Legimi.pl
<div id="tab-description" class="panel entry-content wc-tab" style="box-sizing: border-box; width: 607.5px; font-family: Buenard, serif; line-height: 22px; padding: 10px 60.75px 0px 0px; color: #1b1f14; margin: 0px !important;"> <p style="box-sizing: border-box;" data-wahfont="16">Wiktor Woroszylski – poeta, prozaik, tłumacz literatury rosyjskiej. Początkowo związany z socrealizmem, później – po osobistym doświadczeniu pacyfikacji Węgier w 1956 roku – coraz bardziej krytyczny wobec systemu. W latach 70. i 80. związany z opozycją demokratyczną – współpracownik KOR, redaktor „Zapisu”; internowany po wprowadzeniu stanu wojennego.</p> <p style="box-sizing: border-box;" data-wahfont="16">Tom 2 – zapis ze środka lat 80. – dokument czasu społecznej stagnacji wywołanej stanem wojennym oraz świadectwo prób jej przełamywania. <span class="pelny-opis rev-180" style="box-sizing: border-box; color: #de4c2d; display: inline-block; width: 40px; overflow: hidden; background-image: url('images/pelny-opis.png'); background-repeat: no-repeat; background-position: center center; position: relative; top: 5px; transform: rotate(180deg); text-indent: -700% !important;" data-wahfont="16">Zobacz więcej</span></p> </div> <div id="tab-additional_information" class="panel entry-content wc-tab" style="box-sizing: border-box; margin-right: 91.125px; margin-left: 91.125px; font-family: sans-serif;"> </div> <div id="tab-tab-custom" class="panel entry-content wc-tab" style="box-sizing: border-box; width: 607.5px; font-family: Buenard, serif; line-height: 22px; padding: 0px 60.75px 0px 0px; margin: 0px !important;"> <p style="box-sizing: border-box;" data-wahfont="16">Ten dziennik to dla powojennej historii Polski świadectwo znaczące. Jego autor przeszedł drogę charakterystyczną dla wielu polskich intelektualistów w drugiej połowie XX wieku: od uwikłania w komunizm do czynnego sprzeciwu wobec niego. Był nie tylko świadkiem, ale i uczestnikiem wielu kluczowych dla powojennej historii zdarzeń, także wpływając na ich przebieg.<br style="box-sizing: border-box;" />Jest to kronika środowiska nonkonformistycznego, spisywana również w czasach, gdy samo prowadzenie takich zapisów wymagało niemałej odwagi, a zarazem – wyrazisty portret tego środowiska, wzmacnianego wewnętrznie przez przyjaźń i wzajemną lojalność i stającego się ponadczasowym przykładem wolności.</p> <p style="box-sizing: border-box;" data-wahfont="16">„Czy się nie boję? Nie jestem już młody. Za parę miesięcy kończę 57 lat. Przeżyłem w życiu wiele dobrego i złego. Bałem się różnych rzeczy. Boję się różnych rzeczy. Między innymi boję się, żebym nie zaczął się bać tego, co moje – swoich myśli, uczuć, poglądów, tego, co mam do powiedzenia i napisania, książek w swojej bibliotece, spotkań z ludźmi, z którymi mam ochotę się spotkać, publicznego wystąpienia w obronie przyj...
Legimi.pl
<div id="tab-description" class="panel entry-content wc-tab" style="box-sizing: border-box; width: 607.5px; font-family: Buenard, serif; line-height: 22px; padding: 10px 60.75px 0px 0px; color: #1b1f14; margin: 0px !important;"> <p style="box-sizing: border-box;" data-wahfont="16">Oryginalna, pełna wersja świadectwa Calka Perechodnika — mieszkańca Otwocka, policjanta żydowskiego w tamtejszym getcie, kronikarza Zagłady. Tekst pełen jest goryczy, ale i bardzo wnikliwych obserwacji. Zawiera oskarżenie narodu niemieckiego za jego konkretne cechy, ale jednocześnie obarcza też winą za zaistniały stan narody polski i żydowski. Gniew Perechodnika nie omija nawet jego samego.<span class="pelny-opis rev-180" style="box-sizing: border-box; color: #de4c2d; display: inline-block; width: 40px; overflow: hidden; background-image: url('images/pelny-opis.png'); background-repeat: no-repeat; background-position: center center; position: relative; top: 5px; transform: rotate(180deg); text-indent: -700% !important;" data-wahfont="16">Zobacz więcej</span></p> </div> <div id="tab-additional_information" class="panel entry-content wc-tab" style="box-sizing: border-box; margin-right: 91.125px; margin-left: 91.125px; font-family: sans-serif;"> </div> <div id="tab-tab-custom" class="panel entry-content wc-tab" style="box-sizing: border-box; width: 607.5px; font-family: Buenard, serif; line-height: 22px; padding: 0px 60.75px 0px 0px; margin: 0px !important;"> <p style="box-sizing: border-box;" data-wahfont="16">Autor tego tragicznego zapisu wini siebie za tchórzostwo, naiwność, brak trzeźwej oceny sytuacji. Bierze w związku z tym na siebie dużą część odpowiedzialności za śmierć swojej ukochanej żony i dwuletniej córeczki. Z dużą starannością kreśli postacie znanych mu ludzi – Polaków i Żydów. Bezwzględnie obnaża ich słabości i wady, które doprowadziły w końcu do społecznego przyzwolenia na zaistnienie tak niewyobrażalnie nieludzkich sytuacji. Spowiedź została spisana w roku 1943, a jej autor nie doczekał wyzwolenia. Zmarł pod koniec 1944 roku prawdopodobnie na tyfus bądź z rąk szabrowników. Zapis stał się tekstem kanonicznym, cytowanym niemal we wszystkich poważniejszych opracowaniach na temat Holokaustu.</p> <p style="box-sizing: border-box;" data-wahfont="16">Partnerem wydania jest Fundusz Pamięci im. Tadzia Kolskiego.</p> </div>
Legimi.pl
<p> <span>Czy zastanawialiście się kiedyś, co dinozaury i inne prehistoryczne zwierzęta porabiały na co dzień? Co jadły, jak często ze sobą walczyły, w jaki sposób troszczyły się o swoje potomstwo? Poszukiwanie odpowiedzi na te z pozoru proste pytania stanowi olbrzymie wyzwanie dla paleontologów zajmujących się badaniem skamieniałości. Na szczęście czasami udaje im się odnaleźć coś wyjątkowego - chwilę utrwaloną w skale, znalezisko mówiące o tym, jak wyglądało życie pradawnych zwierząt. Tego rodzaju odkrycia należą do najbardziej fascynujących, inspirujących i wyjątkowych zdobyczy, jakie wpadły w ręce paleontologom.</span></p> <p> <strong>Dr Dean R. Lomax</strong><span> jest światowej sławy paleontologiem. Pracuje na University of Manchester. Jest uważany za wiodący autorytet w dziedzinie badań nad ichtiozaurami.</span></p>
Legimi.pl
<h4 id="prawie-futurystyczna-powiesc-o-kryzysie-klimatycznym-i-samotnosci">prawie futurystyczna powieść o kryzysie klimatycznym i samotności</h4> <p class="has-normal-font-size">Miasto na Skale jest najpiękniejszym miejscem na Ziemi, szczycącym się bogatą, wielowiekową kulturą i unikatowym, zapierającym dech w piersiach położeniem. W ramach uniwersyteckiego grantu Sandra Sarau przyjeżdża do tego miejsca, by napisać reportaż o Mieście na Skale. Już na początku pobytu okazuje się jednak, że jej projekt staje pod znakiem zapytania, gdyż na skutek światowego kataklizmu ląd zaczyna tonąć. Miastu na Skale, ze względu na jego położenie, udaje się uniknąć powodzi i tajfunów, co czyni je jedynym bezpiecznym miejscem, odciętym od reszty świata i jego tragedii. Wydarzenia, które dzieją się w fikcyjnym mieście, w nieokreślonej przyszłości, mogłyby w zasadzie dziać się dzisiaj, dlatego „Miasto na Skale” Aleksandry Ewy Furtak jest powieścią „prawie futurystyczną”.</p> <blockquote class="wp-block-quote"> <p>„Mieszkają w pustce. I w splendorze aranżując swoją codzienność, z dumą zamykają za sobą drzwi swoich przepastnych mieszkań w Mieście na Skale. Nie krzyczą. Nie trzaskają. Suną wyniośle i wspaniale jak okręty wpływające do portu. Skoncentrowani wyłącznie na swoim życiu wewnętrznym i nienagannym wizerunku, nie ulegają publicznym wzburzeniom. Dlatego nie wstrząsnęła posadami Miasta na Skale wieść, że ląd tonie”.</p> </blockquote> <p class="has-normal-font-size">Charakteru aktualności dodaje „Miastu na Skale” żywa narracja, prowadzona w pierwszej osobie w czasie teraźniejszym, naśladująca stylistykę reportażu i strumienia świadomości. Jest to w dużej mierze dialog bohaterki z samą sobą, która odcięta od wszystkiego, co znała usiłuje uporać się z sytuacją bez wyjścia. Kryzys klimatyczny jest dla Aleksandry Ewy Furtak w zasadzie tylko pretekstem do opowieści o kryzysie ogólnoludzkim, o zanikaniu więzów, zrozumienia, współczucia, o samotności w cywilizacji i cierpieniu wśród wszystkiego, co najlepsze.</p> <blockquote class="wp-block-quote"> <p>„Ci turyści jednak jakoś bardzo pasują do Miasta na Skale. Do takiej dekadenckiej imprezy z rozmachem. W pełnym kultury miejscu, z tradycją w tle, z jakimś tam szacunkiem dla piękna, ale przede wszystkim głośnej, tłumnej, lepszej od innych. Nie mają perspektywy, ja mam, siedząc wyżej od nich. Nie dostrzegają tego, że za tym urokliwie zaaranżowanym tarasem rozciągają się w mroku skały i morze. Tylko skały i morze, tylko tyle, ile w swojej surowości dała nam matka natura. Nie ma żadnych dróg, żadnych mostów, żadnej stworzonej przez człowieka infrastruktury łączącej ze sobą ludzi”.</p> </blockquote> <p class="has-normal-font-size">W metaforyczny sposób „Miasto na Skale” obrazuje wiele współczesnych lęków i problemów cywilizacji. Jest w pewnym sensie aktua...
Legimi.pl